Στο κατώφλι της νέας χρονιάς ...

.
.
Ελάχιστες ώρες απομένουν να αποχαιρετήσουμε και αυτή τη χρονιά .
Και σκέψη μου σήμερα ... όχι άλλες μέριμνες , όχι άλλα τρεχάματα , όχι άλλες σκοτούρες . Μονάχα δυό μεγάλες " συγνώμες " .
.
Η πρώτη και σημαντικότερη , στον Πλάστη και Τον Δημιουργό μου . Για κάθε σκέψη , πράξη , λόγο , που Σε πόνεσαν. Που Σου ξανακάρφωσαν τα καρφιά στις παλάμες , που Σου ξαναλόγχισαν Την πλευρά , που Σου ξαναπότισαν το ξύδι και τη χολή , που Σου ξαναμάτωσαν Την Καρδιά . Συγνώμη !
.


Η δεύτερη , εξίσου σημαντική , σ΄ εσένα . Σ΄ εσένα τον σύζυγο , τον σύντροφο , τον φίλο , τον αδελφό , την αδελφή , το παιδί , τον πατέρα , την μητέρα , τον κάθε διπλανό , μα και μακρινό συνοδοιπόρο , στην πορεία της ζωής , που πίκρανα , που στεναχώρεσα , που πόνεσα , που λύπησα , είτε θεληματικά, είτε άθελά μου . Συγνώμη σε όλους εσάς !


Το κάθε φταίξιμο είναι δικό μου , που πηγάζει μέσα απ΄ τον ανελέητο εγωισμό μου , που καλλιεργώ , με τα πάθη και τα θέλω μες την ψυχή μου , και μου στερεί τη χαρά και την αγάπη απ΄ τη ζωή . Με την συναίσθηση της ευθύνης , απέναντι Στον Θεό , και στον αδελφό μου , με αυτές τις σκέψεις , και αυτές τις δύο μεγάλες "Συγνώμες " , θέλω να αποχαιρετήσω αυτή τη χρονιά που μας φεύγει .
Ας έχει ο καθένας μιαν ευλόγημένη και γεμάτη αγάπη χρονιά .


Διαβάτης


( Πολύ προσωπικές σκέψεις από το ημερολόγιό μου )
.