Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Σήμερα ...

...
Μες της ψυχής μου το μανουάλι
κρατάω αναμένο το καντυλάκι σου ,
και σ΄ αντικρύζω λευκοντυμένο ,
σαν γιασεμάκι ανθισμένο
μες Τον Παράδεισο !

Η θύμησή σου ένα μπουμπούκι
μες τη ψυχή μου σιωπηλά ,
είναι για πάντα εκεί ανθισμένο
και ευωδιάζει μυστικά !

Διαβάτης




,




,

6 σχόλια:

cummulus είπε...

Λόγια τρυφερά, λόγια μιᾶς μάνας.

Ανώνυμος είπε...

πάντα όμορφα αυτά τα λόγια !

Διαβάτης είπε...

@ cummulus ,

... θα σ΄ απαντήσω με μια αγκαλιά !

σ΄ευχαριστώ !

Διαβάτης είπε...

@ Dark13Sun ,

ο πόνος πάντα ομορφαίνει τις ψυχές...
γιατί τις μαλακώνει...

καλό βράδυ !

Σεβάχ ο Θαλασσινός είπε...

Πολύ όμορφο ποίημα!

Διαβάτης είπε...

@ The blogger ,

Σ΄ ευχαριστώ.