" Δώρησαι μοί μετάνοιαν ... ’"

 

 

 

 

Μετάνοια ...

 

Διάρρηξη της καρδιάς... Άνθιση του Θεού !

 

Δώρησε μου Κύριε αυτό το ξεχωριστό Δώρο της Μετάνοιας !

 

 

 

Δός μοι μετανοίας λογισμόν, δὸς καὶ κατανύξεως πόθον,

τῇ ταπεινῇ μου ψυχῇ ...

 

 

Κύριε εγώ σ’ ἐγκατέλειψα, μά ἐσύ μή μ’ ἀφήσεις . Εγώ ἔφυγα ἀπό κοντά Σου, μά ἐσύ βγές νά μέ ἀναζητήσεις. Βάλε με πάλι στήν αὐλή σου, μαζί μέ τ’ ἄλλα πρόβατα τῆς ἐκλεκτῆς Σου ποίμνης .

 

Δέν ἔχω δάκρυα παρακλήσεως, Δέσποτά μου. Ὁ νοῦς μου ἔχει σκοτιστεῖ, βυθισμένος στά βιοτικά καί τά ὑλικά, καί δέν μπορεῖ νά Σέ ἀτενίσει . Η καρδιά μου ἔχει παγώσει ἀπό τούς πολλούς πειρασμούς καί δέν μπορεῖ νά ζεσταθεῖ ἀπό τά δάκρυα τῆς ἀγάπης της γιά Σένα.

Ὅμως, Εσύ Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, πού εἶσαι ὁ θησαυρός ὅλων τῶν ἀγαθῶν, δώρισέ μου ὁλοκληρωτική μετάνοια καί καρδιά ὑπομονετική στούς κόπους, γιά νά μπορῶ νά βγαίνω στήν ἀναζήτησή Σου ὁλόψυχα , γιατί χωρίς Εσένα εἶμαι ἀποξενωμένος ἀπό κάθε ἀγαθό . Xάρισέ μου, λοιπόν, ὤ Ἀγαθέ, Tή Θεία χάρη Σου.